Groeiplaatletsels
- Artikel
- 2021-01-29
De groeischijf is het weefselgebied nabij de uiteinden van lange botten bij kinderen en tieners dat de toekomstige lengte en vorm van het volwassen bot bepaalt. Elk lang bot heeft ten minste twee groeischijven, één aan elk uiteinde, en ze zijn langer dan breed. Het dijbeen (dijbeen), straal en ellepijp (onderarm) en de middenhandsbeentjes (handen en vingers) zijn bijvoorbeeld lange botten. Als de groei van uw kind eenmaal is voltooid - ergens tijdens de adolescentie - sluiten de groeischijven zich en worden ze vervangen door stevig bot.
De groeischijven zijn zwakke delen van het groeiende skelet van uw kind. Omdat ze zelfs zwakker zijn dan de nabijgelegen ligamenten en pezen die botten verbinden met andere botten en spieren, zijn groeischijven kwetsbaar voor letsel. Verwondingen aan de groeischijf (breuken) kunnen het gevolg zijn van een enkele traumatische gebeurtenis, zoals een val of auto-ongeluk, of van chronische stress en overmatig gebruik.
Kinderen en tieners met verwondingen aan de groeischijf hebben vaak onmiddellijke behandeling nodig om problemen met botgroei te voorkomen. Met de juiste behandeling genezen de meeste fracturen van de groeischijf zonder enig blijvend effect.
Symptomen
Symptomen van een groeischijfletsel zijn onder meer:
- Aanhoudende pijn en gevoeligheid na een plotselinge of overmatige blessure.
- Vervorming, warmte of zwelling aan het uiteinde van een bot.
- Veranderingen in hoe uw kind zijn ledemaat buigt.
- Niet in staat zijn om te bewegen, druk uit te oefenen of gewicht op een ledemaat te dragen vanwege pijn.
U zult wellicht opmerken dat uw kind zelf de hoeveelheid speeltijd beperkt na een eerdere blessure.
Behandeling
De behandeling van verwondingen aan de groeischijf is afhankelijk van het soort letsel. De behandeling moet zo snel mogelijk na een verwonding worden gestart en omvat doorgaans een of meer van de volgende behandelingen.
Vermindering van breuk en immobilisatie
De arts plaatst het gewonde ledemaat in een gipsverband of spalk nadat de gebroken botten normaal zijn uitgelijnd om beweging van het gebied te voorkomen en het bot te laten rusten. Om genezing te bevorderen, moet uw kind of tiener elke activiteit beperken die het geblesseerde gebied onder druk zet.
Als de verwondingen van uw kind ervoor zorgen dat de uiteinden van de gewonde botten niet op hun plaats (verplaatst) zijn, moet de arts de botten of gewrichten meestal weer in de juiste positie plaatsen. Deze procedure wordt fractuurvermindering genoemd. Afhankelijk van het type groeischijffractuur dat uw kind heeft, kunnen artsen botten zetten door:
- Gesloten reductie, wanneer de arts het bot met de handen uitlijnt en plaatst.
- Open reductie. Sommige verwondingen aan de groeischijf vereisen een operatie om de botten uit te lijnen en te plaatsen. Deze procedure vereist meestal gladde metalen pinnen om de botten op hun plaats te houden zonder voortijdige versmelting van beschadigde groeischijven te veroorzaken.
- Na de operatie gebruikt de arts vaak een gipsverband om het gewonde gebied te immobiliseren. Het gips wordt op zijn plaats gelaten totdat de blessure is genezen.
- De noodzaak van een operatie hangt af van de locatie en de omvang van de verwonding, het effect op nabijgelegen zenuwen en bloedvaten en de leeftijd van het kind.
Als het letsel ernstig is of de behandeling wordt vertraagd, kan de groeischijffractuur de normale groei van het bot onderbreken. Het bot kan bijvoorbeeld krom of iets langer of korter zijn dan verwacht. Om problemen met botgroei te helpen voorkomen, raadt uw zorgverlener meestal vervolgafspraken aan om het bot te controleren op eventuele veranderingen in groei en ontwikkeling.
Met onmiddellijke behandeling herstellen de meeste kinderen en tieners zonder extra groeiproblemen. Hoe snel uw kind kan terugkeren naar zijn normale activiteiten en sport, hangt af van zijn herstel en het soort activiteit.
Versterkende en bewegingsbereikoefeningen
De arts van uw kind kan oefeningen aanbevelen om de spieren te versterken die het geblesseerde deel van het bot ondersteunen nadat het letsel is genezen. Versterking kan het vermogen van uw kind helpen om het gewricht op de juiste manier te bewegen. Een fysiotherapeut kan samen met uw kind een oefenplan opstellen.
Niet gevonden wat u zocht? Zoek verder in de