Pleurale aandoeningen zijn aandoeningen die het weefsel aantasten dat de buitenkant van de longen bedekt en de binnenkant van uw borstholte bekleedt. Het weefsel wordt de pleura genoemd en de dunne ruimte tussen de twee lagen wordt de pleurale ruimte genoemd. Een kleine hoeveelheid vloeistof vult de pleuraholte, en wanneer u in- en uitademt, helpt deze vloeistof de pleurale lagen soepel tegen elkaar te glijden.

Er zijn drie soorten pleurale aandoeningen - pleuritis, pleurale effusie en pneumothorax - en ze hebben verschillende oorzaken. Pleuritis is een ontsteking van de pleura. Pleurale effusie en pneumothorax treden op wanneer een infectie, medische aandoening of borstletsel ervoor zorgt dat vocht, pus, bloed, lucht of andere gassen zich ophopen in de pleuraholte.

Pijn op de borst, kortademigheid en hoesten zijn veel voorkomende symptomen van alle soorten pleurale aandoeningen, maar de behandeling van pleurale aandoeningen varieert afhankelijk van het type dat u heeft en hoe ernstig het is.

Geneesmiddelen

Uw arts kan medicijnen aanbevelen om symptomen of oorzaken van uw pleurale aandoening te behandelen, waaronder:

• Antibiotica, antischimmelmiddelen of antiparasitaire geneesmiddelen om een ​​infectie in de pleurale ruimte of in de longen te behandelen
• Corticosteroïden om ontstekingen te verminderen. Corticosteroïden kunnen bij langdurig gebruik ernstige bijwerkingen hebben.
• Morfine in lage doses om chronische kortademigheid te behandelen. Dit geneesmiddel heeft een risico op verslaving.
• Niet-steroïde ontstekingsremmende geneesmiddelen zoals ibuprofen om pijn en ontsteking te verminderen

Procedures en andere behandelingen

Uw arts kan een of meer procedures uitvoeren om een ​​pleurale aandoening te behandelen. Veel van deze procedures worden uitgevoerd met behulp van echografie.

• Borstkas om vloeistof, bloed of lucht uit de pleuraholte af te voeren. Dit proces kan enkele dagen duren. U mag in het ziekenhuis blijven terwijl de slang op zijn plaats zit.
• Heimlich-klepom te voorkomen dat vloeistof en lucht in uw borst komen wanneer u inademt. Uw arts kan deze eenrichtingsklep bevestigen aan een thoraxslang of pleurale katheter (IPC), waardoor u meer kunt bewegen en ga naar huis om te wachten tot je longen weer uitzetten.
• IPC, of pleurale verblijfskatheter, om pleuravocht af te voeren. Een IPC is een semi-permanente dunne buis die op zijn plaats wordt gelaten zodat patiënten of zorgverleners de vloeistof kunnen afvoeren, meestal een paar keer per week.
• Injectie van medicijnen in de pleuraholte om materiaal op te breken dat niet met een naald kan worden verwijderd of via een thoraxslang kan worden afgevoerd
• Eenrichtings-endobronchiale klep geïmplanteerd in een van uw bronchiënom lucht de pleurale ruimte te laten verlaten maar niet opnieuw
• Zuurstoftherapie voor pneumothorax
• Pleurodese om de pleuraholte te sluiten door de twee zijden van de pleura aan elkaar te laten kleven. Voor deze procedure zal uw arts al het vocht via een thoraxslang uit uw borstkas afvoeren. Vervolgens duwt hij of zij een substantie door de thoraxslang in de pleuraholte. De stof irriteert het oppervlak van de pleura en zorgt ervoor dat de twee lagen van de pleura aan elkaar blijven kleven, waardoor er geen vochtophoping optreedt.
• Een operatie om vocht, pus of bloedstolsels te verwijderen die niet met een thoraxslang kunnen worden verwijderd; om een ​​deel van de pleura te verwijderen; om een ​​of meer ribben te verwijderen; of om de pleuraholte af te sluiten met een pleurodese procedure
• Thoracentese om lucht, bloed of andere vloeistof uit de pleurale ruimte te verwijderen met een naald. Mogelijke complicaties zijn onder meer pneumothorax, pijn, hemothorax en andere bloeding, infectie en longoedeem. Complicaties zijn minder waarschijnlijk als echografie wordt gebruikt om de procedure te begeleiden.