Monomelische amyotrofie (MMA)
- Artikel
- 2021-03-05
Monomelische amyotrofie (MMA) wordt gekenmerkt door progressieve degeneratie en verlies van motorneuronen, de zenuwcellen in de hersenen en het ruggenmerg die verantwoordelijk zijn voor het aansturen van willekeurige spieren. Het wordt gekenmerkt door zwakte en verspilling in een enkele ledemaat, meestal een arm en hand in plaats van een voet en been. Er is geen pijn geassocieerd met MMA. Hoewel sommige artsen beweren dat licht sensorisch verlies in verband kan worden gebracht met deze ziekte, suggereren veel deskundigen dat dergelijke symptomen in feite wijzen op een andere oorzaak dan MMA. MMA komt voor bij mannen tussen de 15 en 25 jaar. Het begin en de progressie zijn traag. MMA wordt het meest gezien in Azië, met name in Japan en India; het komt veel minder vaak voor in Noord-Amerika. In de meeste gevallen is de oorzaak onbekend, hoewel er enkele gepubliceerde rapporten zijn die MMA in verband brengen met traumatisch of stralingsletsel. Er zijn ook familiale vormen van MMA. De diagnose wordt gesteld door lichamelijk onderzoek en medische geschiedenis. Elektromyografie (EMG), een speciale opnametechniek die elektrische activiteit in spieren detecteert, toont een verlies van de zenuwtoevoer of denervatie in het aangetaste ledemaat; MRI- en CT-scans kunnen spieratrofie laten zien. Mensen waarvan wordt aangenomen dat ze MMA hebben, moeten een aantal maanden worden gevolgd door een specialist in neuromusculaire aandoeningen om er zeker van te zijn dat er geen tekenen van andere motorneuronaandoeningen optreden...
Behandeling
Er is geen remedie voor MMA. De behandeling bestaat uit spierversterkende oefeningen en training in handcoördinatie
Prognose
De symptomen van MMA ontwikkelen zich gewoonlijk langzaam gedurende één tot twee jaar voordat ze een plateau bereiken, en blijven daarna vele jaren stabiel. De handicap is over het algemeen licht. In zeldzame gevallen gaat de zwakte verder naar de andere ledemaat. Er is ook een langzaam progressieve variant van MMA, bekend als het O'Sullivan-McLeod-syndroom, die alleen de kleine spieren van de hand en onderarm aantast en een langzaam progressief verloop heeft.
Niet gevonden wat u zocht? Zoek verder in de
