Dementie
- Artikel
- 2021-03-02
Dementie is het verlies van cognitief functioneren - denken, herinneren en redeneren - en gedragsvermogen in die mate dat het iemands dagelijkse leven en activiteiten verstoort. Deze functies omvatten geheugen, taalvaardigheid, visuele waarneming, probleemoplossing, zelfmanagement en het vermogen om te focussen en op te letten. Sommige mensen met dementie hebben hun emoties niet onder controle en hun persoonlijkheid kan veranderen. Dementie varieert in ernst van de mildste fase, wanneer het net begint het functioneren van een persoon te beïnvloeden, tot de meest ernstige fase, waarin de persoon volledig afhankelijk moet zijn van anderen voor de basisactiviteiten van het leven.
Tekenen en symptomen van dementie ontstaan wanneer eens gezonde neuronen (zenuwcellen) in de hersenen niet meer werken, verbindingen met andere hersencellen verliezen en afsterven. Terwijl iedereen een aantal neuronen verliest naarmate ze ouder worden, ervaren mensen met dementie een veel groter verlies.
Hoewel dementie vaker voorkomt naarmate mensen ouder worden (tot de helft van alle mensen van 85 jaar of ouder kan een vorm van dementie hebben), is het geen normaal onderdeel van veroudering. Veel mensen worden 90 jaar en ouder zonder tekenen van dementie. Eén type dementie, frontotemporale stoornissen , komt vaker voor bij middelbare leeftijd dan bij oudere volwassenen.
De oorzaken van dementie kunnen variëren, afhankelijk van de soorten hersenveranderingen die kunnen plaatsvinden. De ziekte van Alzheimer is de meest voorkomende oorzaak van dementie bij oudere volwassenen. Andere vormen van dementie zijn Lewy-body-dementie , frontotemporale aandoeningen en vasculaire dementie . Het is gebruikelijk dat mensen gemengde dementie hebben - een combinatie van twee of meer soorten dementie. Sommige mensen hebben bijvoorbeeld zowel de ziekte van Alzheimer als vasculaire dementie.
Wat zijn de verschillende soorten dementie?
Diverse aandoeningen en factoren dragen bij aan het ontstaan van dementie. Neurodegeneratieve aandoeningen resulteren in een progressief en onomkeerbaar verlies van neuronen en hersenfuncties. Momenteel zijn er geen behandelingen voor dit soort aandoeningen. Ze bevatten:
- ziekte van Alzheimer
- Frontotemporale aandoeningen
- Lewy-body-dementie
Andere soorten progressieve hersenziekten zijn onder meer:
- Vasculaire bijdragen aan cognitieve stoornissen en dementie
- Gemengde dementie , een combinatie van twee of meer soorten dementie
Andere aandoeningen die dementie-achtige symptomen veroorzaken, kunnen met de behandeling worden gestopt of zelfs omgekeerd. Bijvoorbeeld, normale druk hydrocephalus, een abnormale opeenhoping van hersenvocht in de hersenen, verdwijnt vaak met de behandeling.
Bovendien kunnen bepaalde medische aandoeningen ernstige geheugenproblemen veroorzaken die op dementie lijken. Deze problemen zouden moeten verdwijnen zodra de aandoeningen zijn behandeld. Deze voorwaarden zijn onder meer:
- Bijwerkingen van bepaalde medicijnen
- Emotionele problemen, zoals stress, angst of depressie
- Bepaalde vitaminetekorten
- Te veel alcohol drinken
- Bloedstolsels, tumoren of infecties in de hersenen
- Delirium
- Hoofdletsel, zoals een hersenschudding door een val of een ongeval
- Schildklier-, nier- of leverproblemen
Artsen hebben veel andere aandoeningen geïdentificeerd die dementie of dementie-achtige symptomen kunnen veroorzaken. Deze voorwaarden zijn onder meer:
- Argyrofiele graanziekte, een veel voorkomende, laat optredende degeneratieve ziekte
- Ziekte van Creutzfeldt-Jakob , een zeldzame hersenaandoening
- De ziekte van Huntington , een erfelijke, progressieve hersenziekte
- Chronische traumatische encefalopathie (CTE), veroorzaakt door herhaald traumatisch hersenletsel
- HIV-geassocieerde dementie (HAD)
De overlap in symptomen van verschillende vormen van dementie kan het moeilijk maken om een juiste diagnose te stellen. Maar een juiste diagnose is belangrijk om de juiste behandeling te krijgen. Zoek hulp bij een neuroloog - een arts die gespecialiseerd is in aandoeningen van de hersenen en het zenuwstelsel - of een andere medisch specialist die verstand heeft van dementie.
Hoe wordt dementie vastgesteld?
Om dementie te diagnosticeren, beoordelen artsen eerst of een persoon een onderliggende behandelbare aandoening heeft, zoals een abnormale schildklierfunctie, normale druk hydrocephalus of een vitaminetekort dat verband kan houden met cognitieve problemen. Vroegtijdige opsporing van symptomen is belangrijk, aangezien sommige oorzaken kunnen worden behandeld. In veel gevallen kan het specifieke type dementie dat een persoon heeft, pas worden bevestigd nadat de persoon is overleden en de hersenen zijn onderzocht.
Een medische beoordeling voor dementie omvat doorgaans:
- Medische geschiedenis. Typische vragen over iemands medische en familiegeschiedenis kunnen zijn: vragen of dementie in de familie voorkomt , hoe en wanneer de symptomen begonnen, veranderingen in gedrag en persoonlijkheid, en of de persoon bepaalde medicijnen gebruikt die de symptomen kunnen veroorzaken of verergeren.
- Fysiek examen. Door de bloeddruk en andere vitale functies te meten, kunnen artsen aandoeningen opsporen die dementie kunnen veroorzaken of kunnen veroorzaken. Sommige aandoeningen zijn mogelijk te behandelen.
- Neurologische tests. Het beoordelen van balans , sensorische respons, reflexen en andere cognitieve functies helpt bij het identificeren van aandoeningen die de diagnose kunnen beïnvloeden of die met medicijnen kunnen worden behandeld.
Welke tests worden gebruikt om dementie te diagnosticeren?
De volgende procedures kunnen ook worden gebruikt om dementie te diagnosticeren:
- Cognitieve en neuropsychologische tests. Deze tests worden gebruikt om geheugen, probleemoplossing, taalvaardigheid, rekenvaardigheid en andere vaardigheden die verband houden met mentaal functioneren te beoordelen.
- Laboratorium testen. Het testen van iemands bloed en andere vloeistoffen, evenals het controleren van de niveaus van verschillende chemicaliën, hormonen en vitamines, kan helpen bij het vinden of uitsluiten van mogelijke oorzaken van symptomen.
- Hersenscans. Deze tests kunnen beroertes , tumoren en andere problemen identificeren die dementie kunnen veroorzaken. Scans identificeren ook veranderingen in de structuur en functie van de hersenen. De meest voorkomende scans zijn:
- Computertomografie (CT), die röntgenstralen gebruikt om afbeeldingen van de hersenen en andere organen te produceren
- Magnetische resonantiebeeldvorming (MRI), waarbij magnetische velden en radiogolven worden gebruikt om gedetailleerde afbeeldingen van lichaamsstructuren te produceren, inclusief weefsels, organen, botten en zenuwen
- Positronemissietomografie (PET), die straling gebruikt om afbeeldingen van hersenactiviteit te maken
- Psychiatrische evaluatie. Deze evaluatie zal helpen bepalen of depressie of een andere psychische aandoening de symptomen van een persoon veroorzaakt of daaraan bijdraagt.
- Genetische tests. Sommige vormen van dementie worden veroorzaakt door een bekend gendefect. In deze gevallen kan een genetische test mensen helpen te weten of ze risico lopen op dementie. Het is belangrijk om voor en na de test met een genetisch consulent te praten, samen met familieleden en de arts.
Niet gevonden wat u zocht? Zoek verder in de
