Neurowetenschappen

• Artikel
• 2021-03-02

NTD's zijn afwijkingen die kunnen optreden in de hersenen, het ruggenmerg of de wervelkolom van een zich ontwikkelende foetus.

Heel vroeg in de ontwikkeling van een foetus vormen bepaalde cellen een buis (de neurale buis genoemd) die later het ruggenmerg, de hersenen en de nabijgelegen structuren die hen beschermen, inclusief de ruggengraat (ook wel de wervelkolom of wervels genoemd) wordt. ). Naarmate de ontwikkeling vordert, wordt de bovenkant van de buis de hersenen en de rest wordt het ruggenmerg. Een NTD treedt op wanneer deze buis ergens langs de lengte niet helemaal sluit, wat resulteert in een gat in de wervelkolom of een ander soort probleem.

Deze afwijkingen treden op in de eerste maand van de zwangerschap, vaak voordat een vrouw zelfs maar weet dat ze zwanger is. Omdat ze bij de geboorte aanwezig zijn, worden ze gecategoriseerd als geboorteafwijkingen .

Er zijn verschillende soorten NTD's, die hier worden beschreven.

Spina Bifida

Spina bifida (uitgesproken als SPY-nuh BIF-i-duh ) is het meest voorkomende type NTD. Het treedt op wanneer de neurale buis niet volledig sluit. Een baby geboren met spina bifida heeft meestal verlamming van de zenuwen onder het aangetaste deel van het ruggenmerg, wat levenslange problemen met lopen en andere problemen kan veroorzaken. Omdat blaas- en darmfuncties worden gecontroleerd door de onderste spinale zenuwen, komen darm- en urinewegstoornissen vaak voor bij spina bifida. Veel baby's met spina bifida hebben een normale intelligentie, maar sommigen zullen leerstoornissen of verstandelijke handicaps hebben . ¹ Er zijn verschillende veel voorkomende soorten spina bifida:

• Spina bifida occulta  (uitgesproken als o-CULT-tuh ) is de mildste vorm. Het is zelfs zo mild dat de meeste experts het niet als een echte NTD beschouwen. Bij deze aandoening is er een kleine opening in de wervelkolom maar geen opening of zak op de rug. De zenuwen en het ruggenmerg zijn niet beschadigd en het defect veroorzaakt meestal geen handicap. Daarom wordt spina bifida occulta soms "verborgen" spina bifida genoemd. ²
• Gesloten neurale buisdefect is een misvorming van het vet, bot of vliezen in de wervelkolom. Bij sommige mensen veroorzaakt een gesloten NTD weinig of geen symptomen, maar andere mensen kunnen gedeeltelijke verlamming of andere symptomen ervaren. In sommige gevallen is het enige uiterlijke teken van een gesloten NTD een kuiltje of plukje haar op de ruggengraat. ³
• Meningocele (uitgesproken als muh-NING-guh-seel ) beschrijft gevallen waarin een vloeistofzak door een opening in de rug steekt, maar het ruggenmerg is niet betrokken of beschadigd. Om deze reden zullen sommige mensen met meningocele geen symptomen hebben, terwijl sommige mensen ernstiger problemen zullen hebben. ²
• Myelomeningocele (uitgesproken als MY-uh-low-muh-NING-guh-seel ) is de meest ernstige en ook de meest voorkomende vorm van spina bifida. In deze toestand vormen de botten van de wervelkolom zich niet volledig, waardoor een deel van het ruggenmerg en de weefsels die het ruggenmerg bedekken uit een opening in de rug steken. Een persoon met deze aandoening heeft meestal een gedeeltelijke of volledige verlamming in de delen van het lichaam onder het probleem van de wervelkolom. Darm- en urineproblemen komen vaak voor. Kinderen met myelomeningocele kunnen ook hydrocephalus ontwikkelen (uitgesproken als hahy-druh-SEF-uh-luhs ) (overtollig vocht in de hersenen), wat kan leiden tot leer- en verstandelijke handicaps. Sommige baby's geboren met myelomeningocele hebben ernstige verstandelijke beperkingen . 

Anencefalie

Anencefalie (uitgesproken als an-en-SEF-uh-lee ) is een ernstiger, maar minder vaak voorkomend type NTD. Deze toestand treedt op wanneer de neurale buis bovenaan niet sluit. Als gevolg hiervan ontbreken de meeste of alle hersenen en kunnen ook delen van de schedel ontbreken. Baby's die met deze aandoening worden geboren, blijven meestal bewusteloos en zijn doof, blind en kunnen geen pijn voelen omdat hersenstructuren die verband houden met die functies niet bestaan. Ze kunnen reflexacties hebben, zoals ademen en reageren op aanraking. Baby's met anencefalie worden ofwel dood geboren of sterven kort na de geboorte. 

Encephalocele

 Encephalocele (uitgesproken als ehn-SEF-o-low-seel ), een ander zeldzaam type NTD, treedt op wanneer de buis niet dicht bij de hersenen sluit en er een opening in de schedel is. De hersenen en membranen die het bedekken, kunnen door de schedel steken en een zakachtige uitstulping vormen. In sommige gevallen is er slechts een kleine opening in de neusholte of het voorhoofd die niet merkbaar is. Baby's met encefalocele kunnen andere problemen hebben, zoals hydrocephalus, verlamming van ledematen, ontwikkelingsachterstanden, verstandelijke beperkingen, toevallen, problemen met het gezichtsvermogen, een klein hoofd, afwijkingen aan het gezicht en de schedel en ongecoördineerde bewegingen (ataxie). Ondanks de verschillende handicaps en ontwikkelingseffecten hebben sommige kinderen met deze aandoening een normale intelligentie.

Onwetendheid

Iniencefalie (uitgesproken als in-ee-ehn-SEF-ah-lee ), een ander zeldzaam maar ernstig type NTD, beschrijft een hoofd dat ernstig naar achteren is gebogen. De wervelkolom is uitzonderlijk vervormd. Vaak mist het kind een nek, met de huid van het gezicht verbonden met de borst en de hoofdhuid met de rug. Andere afwijkingen kunnen ook voorkomen, zoals een hazenlip en gehemelte, cardiovasculaire onregelmatigheden, anencefalie en misvormde darmen. Baby's die met deze aandoening worden geboren, leven meestal niet langer dan een paar uur.

Symptomen

De symptomen die gepaard gaan met NTD's variëren afhankelijk van het specifieke type defect. 

Symptomen zijn onder meer fysieke problemen (zoals verlamming en problemen met urineweg- en darmcontrole), blindheid, doofheid, verstandelijke beperking, gebrek aan bewustzijn en, in sommige gevallen, overlijden. Sommige mensen met NTD's hebben geen symptomen. De meeste kinderen met bepaalde typen NTD's overlijden of ervaren een ernstige handicap.

Behandeling

De behandeling van spina bifida hangt af van de ernst van de aandoening en de aanwezigheid van complicaties. Voor sommige mensen kunnen de behandelingsbehoeften in de loop van de tijd veranderen, afhankelijk van de ernst of complicaties van de aandoening. ¹

• Open spina bifida.  Een baby met myelomeningocele, waarbij het ruggenmerg wordt blootgesteld, kan een operatie ondergaan om het gat in de rug voor de geboorte of binnen de eerste dagen na de geboorte te dichten.
• Hydrocephalus.  Als een baby met spina bifida hydrocephalus heeft (overtollig vocht rond de hersenen), kan een chirurg een shunt implanteren - een kleine holle buis om vloeistof af te voeren - om de druk op de hersenen te verminderen. Het behandelen van hydrocephalus kan problemen zoals blindheid voorkomen.
• Encephaloceles. Mensen met encefalocelen - zakachtige uitstulpingen waarbij de hersenen en de omringende vliezen door de schedel steken - worden soms met een operatie behandeld. Tijdens de operatie wordt de uitstulping van weefsel terug in de schedel geplaatst. Een operatie kan ook helpen om afwijkingen in de schedel en het gezicht te corrigeren.
• Vastgebonden ruggenmerg.  Chirurgie kan het ruggenmerg van het omringende weefsel scheiden. ¹
• Verlamming en beperkingen in mobiliteit. Mensen met spina bifida gebruiken verschillende middelen om zich te verplaatsen, waaronder beugels, krukken, rollators en rolstoelen.
• Urineweginfecties en gebrek aan controle over de blaas en darmen. Mensen met myelomeningocele hebben vaak zenuwbeschadiging waardoor de blaas niet volledig wordt geleegd. Dit kan urineweginfecties en schade aan de nieren veroorzaken. Zorgverleners kunnen dit probleem aanpakken door een buis te gebruiken om de blaas volledig te ledigen. Medicijnen, injecties en operaties kunnen ook helpen voorkomen dat urine per ongeluk lekt en de nieren en blaas op de lange termijn laten werken.

Er is geen behandeling voor anencefalie of iniencefalie. ² Baby's met deze aandoeningen overlijden meestal kort na de geboorte.

Wat doet het zenuwstelsel?

Het zenuwstelsel speelt een rol in bijna elk aspect van onze gezondheid en welzijn. Het begeleidt alledaagse activiteiten zoals wakker worden; automatische activiteiten zoals ademhalen; en complexe processen zoals denken, lezen, herinneren en emoties voelen.

Het zenuwstelsel controleert:

• Hersengroei en ontwikkeling
• Sensaties (zoals aanraking of gehoor)
• Perceptie (het mentale proces van het interpreteren van sensorische informatie)
• Gedachten en emoties
• Leren en geheugen
• Beweging, balans en coördinatie
• Slaap
• Genezing en revalidatie
• Stress en de reacties van het lichaam op stress
• Veroudering
• Ademhaling en hartslag
• Lichaamstemperatuur
• Honger, dorst en spijsvertering
• Puberteit, reproductieve gezondheid en vruchtbaarheid

Neurowetenschappers bestuderen deze en andere functies van het zenuwstelsel in zowel gezonde als zieke toestanden. Het bestuderen en begrijpen van het zenuwstelsel is belangrijk omdat het zoveel aspecten van de menselijke gezondheid en het welzijn beïnvloedt.

Wat zijn de onderdelen van het zenuwstelsel?

Het zenuwstelsel bestaat uit twee hoofdonderdelen:

• Het centrale zenuwstelsel bestaat uit de hersenen en het ruggenmerg.
• Het perifere zenuwstelsel bestaat uit zenuwen die zich aftakken van het ruggenmerg en zich uitstrekken tot alle delen van het lichaam.

Het zenuwstelsel zendt signalen uit tussen de hersenen en de rest van het lichaam, inclusief inwendige organen. Op deze manier regelt de activiteit van het zenuwstelsel het vermogen om te bewegen, ademen, zien, denken en meer. ¹

De basiseenheid van het zenuwstelsel is een zenuwcel of  neuron. Het menselijk brein bevat ongeveer 100 miljard neuronen. Een neuron heeft een cellichaam, dat de celkern omvat, en speciale extensies genaamd  axonen  (uitgesproken als  AK-sonz ) en  dendrieten  (uitgesproken als  DEN-drahytz ). Bundels van axonen, zenuwen genaamd , worden door het hele lichaam aangetroffen. Axonen en dendrieten laten neuronen communiceren, zelfs over lange afstanden.

Verschillende soorten neuronen controleren of voeren verschillende activiteiten uit. Motorneuronen sturen bijvoorbeeld berichten van de hersenen naar de spieren om beweging te genereren. Sensorische neuronen detecteren licht, geluid, geur, smaak, druk en warmte en sturen berichten over die dingen naar de hersenen. Andere delen van het zenuwstelsel controleren onvrijwillige processen. Deze omvatten het houden van een regelmatige hartslag, het vrijgeven van hormonen zoals adrenaline, het openen van de pupil als reactie op licht en het reguleren van het spijsverteringsstelsel.

Wanneer een neuron een bericht naar een ander neuron stuurt, stuurt het een elektrisch signaal over de lengte van zijn axon. Aan het einde van het axon verandert het elektrische signaal in een chemisch signaal. Het axon geeft vervolgens het chemische signaal af met chemische boodschappers die  neurotransmitters worden genoemd  (uitgesproken als  noor-oh-TRANS-mit-erz ) in de synaps  (uitgesproken als  SIN-aps ) - de ruimte tussen het uiteinde van een axon en de punt van een dendriet van een andere neuron. De neurotransmitters verplaatsen het signaal door de synaps naar de naburige dendriet, die het chemische signaal weer omzet in een elektrisch signaal. Het elektrische signaal gaat vervolgens door het neuron en doorloopt dezelfde conversieprocessen als naar naburige neuronen.

Het zenuwstelsel omvat ook niet-neuroncellen, glia genaamd (uitgesproken als GLEE-uh ). Glia vervult veel belangrijke functies die ervoor zorgen dat het zenuwstelsel goed blijft werken. Glia bijvoorbeeld:

• Help neuronen te ondersteunen en op hun plaats te houden
• Bescherm neuronen
• Creëer isolatie genaamd myeline, die helpt bij het verplaatsen van zenuwimpulsen
• Herstel neuronen en help de neuronfunctie te herstellen
• Knip dode neuronen weg
• Reguleer neurotransmitters

De hersenen bestaan ​​uit vele netwerken van communicerende neuronen en glia. Door deze netwerken kunnen verschillende delen van de hersenen met elkaar 'praten' en samenwerken om lichaamsfuncties, emoties, denken, gedrag en andere activiteiten te beheersen.

Was dit artikel nuttig? 

Niet gevonden wat u zocht? Zoek verder in de