Uitvoeren longfunctietest
- Artikel
- 2021-02-18
Longfunctietests, of PFT's, meten hoe goed uw longen werken.
Ze omvatten tests die de longgrootte en luchtstroom meten, zoals spirometrie- en longvolumetests. Andere tests meten hoe goed gassen zoals zuurstof in en uit uw bloed komen. Deze tests omvatten pulsoximetrie en arteriële bloedgastests. Een andere longfunctietest, fractioneel uitgeademd stikstofmonoxide (FeNO) genaamd, meet stikstofmonoxide, dat een marker is voor ontsteking in de longen. U kunt een of meer van deze tests ondergaan om long- en luchtwegaandoeningen te diagnosticeren, uw longfunctie te vergelijken met de verwachte functieniveaus, te controleren of uw ziekte stabiel is of verergert en om te zien of uw behandeling werkt.
Het doel, de procedure, het ongemak en de risico's van elke test zullen variëren.
- Spirometrie meet de snelheid van de luchtstroom en schat de longgrootte. Bij deze test ademt u meerdere keren, met regelmatige en maximale inspanning, door een buis die is aangesloten op een computer. Sommige mensen voelen zich licht in het hoofd of moe van de vereiste ademhalingsinspanning.
- Longvolumetests zijn de meest nauwkeurige manier om te meten hoeveel lucht uw longen kunnen vasthouden. De procedure is vergelijkbaar met spirometrie, behalve dat u zich in een kleine kamer met heldere muren bevindt. Sommige mensen voelen zich licht in het hoofd of moe van de vereiste ademhalingsinspanning.
- De longdiffusiecapaciteit bepaalt hoe goed zuurstof in het bloed komt uit de lucht die u inademt. Bij deze test ademt u gedurende enkele minuten in en uit door een buisje zonder intensief te moeten ademen. Mogelijk moet u ook bloed laten afnemen om het hemoglobinegehalte in uw bloed te meten.
- Pulsoximetrie schat het zuurstofgehalte in uw bloed. Voor deze test wordt een sonde op uw vinger of op een ander huidoppervlak zoals uw oor geplaatst. Het veroorzaakt geen pijn en kent weinig of geen risico's.
- Arteriële bloedgastests meten rechtstreeks de niveaus van gassen, zoals zuurstof en kooldioxide, in uw bloed. Arteriële bloedgastests worden meestal uitgevoerd in een ziekenhuis, maar kunnen ook in een spreekkamer worden gedaan. Voor deze test wordt bloed afgenomen uit een slagader, meestal in de pols waar uw pols wordt gemeten. U kunt kortstondige pijn voelen wanneer de naald wordt ingebracht of wanneer een slangetje dat aan de naald is bevestigd zich met bloed vult. Het is mogelijk dat u een bloeding of infectie heeft op de plaats waar de naald werd ingebracht.
- Fractionele uitgeademde stikstofmonoxide-tests meten hoeveel stikstofmonoxide er in de lucht zit die u uitademt. Voor deze test ademt u uit in een buis die is aangesloten op het draagbare apparaat. Het vereist een gestage maar niet intense ademhaling. Het heeft weinig of geen risico's.
Andere tests kunnen nodig zijn om de longfunctie te beoordelen bij zuigelingen, kinderen of patiënten die geen spirometrie- en longvolumetests kunnen uitvoeren. Voorafgaand aan uw tests kan u worden gevraagd om bepaalde voedingsmiddelen niet te eten of bepaalde medicijnen te gebruiken die de resultaten van bepaalde longfunctietesten kunnen beïnvloeden.
Niet gevonden wat u zocht? Zoek verder in de
