Een maculaire plooi is littekenweefsel dat zich heeft gevormd op de macula van het oog, gelegen in het midden van het lichtgevoelige weefsel dat het netvlies wordt genoemd. De macula zorgt voor het scherpe, centrale zicht dat we nodig hebben om te lezen, rijden en fijne details te zien. Een macula pucker kan een wazig en vervormd centraal zicht veroorzaken.

Macula pucker is ook bekend als epiretinale membraan, preretinale membraan, cellofaan maculopathie, retina rimpel, oppervlak rimpelige retinopathie, premaculaire fibrose en interne beperkende membraanziekte.

Gezichtsverlies door een macula pucker kan variëren van geen verlies tot ernstig verlies, hoewel ernstig verlies van het gezichtsvermogen ongebruikelijk is. Mensen met een maculaire plooi kunnen merken dat hun zicht wazig of licht vervormd is en dat rechte lijnen golvend kunnen lijken. Ze kunnen moeite hebben om fijne details te zien en kleine lettertjes te lezen. Er kan een grijs gebied in het midden van uw zicht zijn, of misschien zelfs een blinde vlek.

Het grootste deel van het oog is gevuld met glasvocht, een gelachtige substantie die ongeveer 80 procent van het oog vult en het helpt om een ​​ronde vorm te behouden. Het glasvocht bevat miljoenen fijne vezels die aan het oppervlak van het netvlies zijn bevestigd. Naarmate we ouder worden, krimpt het glasvocht langzaam en trekt het weg van het netvliesoppervlak. Dit wordt een glasvochtloslating genoemd en is normaal. In de meeste gevallen zijn er geen nadelige effecten, behalve een kleine toename van het aantal floaters, dit zijn kleine "spinnenwebben" of vlekjes die in uw gezichtsveld lijken te zweven.

Wanneer het glasvocht echter van het netvlies wegtrekt, is er soms microscopische schade aan het oppervlak van het netvlies (opmerking: dit is geen maculagat). Wanneer dit gebeurt, begint het netvlies een genezingsproces naar het beschadigde gebied en vormt het littekenweefsel, of een epiretinale membraan, op het oppervlak van het netvlies. Dit littekenweefsel zit stevig vast aan het netvliesoppervlak. Wanneer het littekenweefsel samentrekt, gaat het netvlies rimpelen of plooien, meestal zonder enig effect op het centrale zicht. Als het littekenweefsel zich echter over de macula heeft gevormd, wordt ons scherpe, centrale zicht wazig en vervormd.

Een macula pucker vereist meestal geen behandeling. In veel gevallen zijn de symptomen van vervorming van het gezichtsvermogen en wazigheid mild en is behandeling niet nodig. Mensen passen zich meestal aan aan de milde visuele vervorming, omdat dit geen invloed heeft op de dagelijkse activiteiten, zoals lezen en autorijden. Noch oogdruppels, medicijnen, noch voedingssupplementen zullen het zicht verbeteren dat wordt vervormd door maculaire plooien. Soms scheidt het littekenweefsel - dat een maculaire plooi veroorzaakt - van het netvlies en verdwijnt de maculaire plooi.

In zeldzame gevallen verslechtert het gezichtsvermogen tot het punt waarop het de dagelijkse routine-activiteiten beïnvloedt. Als dit echter gebeurt, kan een operatie worden aanbevolen. Deze procedure wordt een vitrectomie genoemd, waarbij de glasvochtgel wordt verwijderd om te voorkomen dat het aan het netvlies trekt en wordt vervangen door een zoutoplossing (omdat het glasvocht voornamelijk uit water bestaat, merkt u geen verandering tussen de zoutoplossing en het normale glasvocht) . Ook wordt het littekenweefsel dat de rimpels veroorzaakt, verwijderd. Een vitrectomie wordt meestal uitgevoerd onder lokale anesthesie.

Na de operatie moet u een paar dagen of weken een ooglapje dragen om het oog te beschermen. U zult ook medicinale oogdruppels moeten gebruiken om u tegen infectie te beschermen.