Polymyositis
- Artikel
- 2021-03-21
Polymyositis behoort tot een groep spierziekten die bekend staat als de inflammatoire myopathieën, die worden gekenmerkt door chronische spierontsteking die gepaard gaat met spierzwakte. Polymyositis tast de skeletspieren (die betrokken zijn bij het maken van beweging) aan beide zijden van het lichaam aan. Het wordt zelden gezien bij personen onder de 18 jaar; de meeste gevallen doen zich voor bij volwassenen tussen de 31 en 60 jaar. Progressieve spierzwakte begint in de proximale spieren (spieren die zich het dichtst bij de romp van het lichaam bevinden), wat uiteindelijk leidt tot moeilijkheden bij het traplopen, opstaan vanuit een zittende positie, voorwerpen optillen of reiken overhead. Mensen met polymyositis kunnen ook last hebben van artritis, kortademigheid, moeite met slikken en spreken en hartritmestoornissen. In sommige gevallen van polymyositis kunnen distale spieren (spieren verder weg van de romp, zoals die in de onderarmen en rond de enkels en polsen) kunnen worden aangetast naarmate de ziekte voortschrijdt. Polymyositis kan in verband worden gebracht met collageen-vasculaire of auto-immuunziekten, zoals lupus. Polymyositis kan ook in verband worden gebracht met infectieziekten, zoals HIV-AIDS.
Behandeling
Er is geen remedie voor polymyositis, maar de symptomen kunnen worden behandeld. Opties zijn onder meer medicatie, fysieke en ergotherapie, lichaamsbeweging, warmtetherapie (inclusief microgolf en echografie), orthesen en hulpmiddelen, en rust. De standaardbehandeling voor polymyositis is een corticosteroïd-medicijn, dat in pilvorm of intraveneus wordt gegeven. Immunosuppressiva, zoals azathioprine en methotrexaat, kunnen ontstekingen verminderen bij mensen die niet goed reageren op prednison. Periodieke behandeling met intraveneuze immunoglobuline kan ook het herstel verbeteren. Andere immunosuppressiva die worden gebruikt om de ontsteking te behandelen die gepaard gaat met polymyositis, zijn onder meer cyclosporine A, cyclofosfamide en tacrolimus. Fysiotherapie wordt meestal aanbevolen om spieratrofie te voorkomen en om spierkracht en bewegingsbereik te herwinnen.
Prognose
De prognose voor polymyositis varieert. De meeste mensen reageren redelijk goed op therapie, maar sommigen hebben een ernstigere ziekte die niet adequaat op therapieën reageert en blijven achter met een aanzienlijke handicap. In zeldzame gevallen zullen personen met ernstige en progressieve spierzwakte ademhalingsfalen of longontsteking ontwikkelen. Slikproblemen kunnen gewichtsverlies en ondervoeding veroorzaken.
Niet gevonden wat u zocht? Zoek verder in de
