Neurosarcoïdose
- Artikel
- 2021-03-21
Neurosarcoïdose is een manifestatie van sarcoïdose in het zenuwstelsel. Sarcoïdose is een chronische ontstekingsziekte die typisch voorkomt bij volwassenen tussen 20 en 40 jaar en voornamelijk de longen aantast, maar kan ook bijna elk ander orgaan en systeem in het lichaam treffen. Neurosarcoïdose wordt gekenmerkt door ontsteking en abnormale celafzettingen in elk deel van het zenuwstelsel - de hersenen, het ruggenmerg of de perifere zenuwen. Het komt meestal voor in de schedel- en aangezichtszenuwen, de hypothalamus (een specifiek gebied van de hersenen) en de hypofyse. Geschat wordt dat het zich ontwikkelt bij 5 tot 15 procent van de personen met sarcoïdose. Zwakte van de gezichtsspieren aan één kant van het gezicht (de verlamming van Bell) is een veel voorkomend symptoom van neurosarcoïdose. De optische en gehoorzenuwen kunnen ook betrokken raken, het veroorzaken van zicht- en gehoorstoornissen. Het kan hoofdpijn, toevallen, geheugenverlies, hallucinaties, prikkelbaarheid, opwinding en veranderingen in stemming en gedrag veroorzaken. Neurosarcoïdose kan op een acute, explosieve manier optreden of beginnen als een langzame chronische ziekte. Omdat neurosarcoïdose zich op veel verschillende manieren manifesteert, kan een diagnose moeilijk en vertraagd zijn.
Behandeling
Er is geen overeengekomen behandelingsstandaard voor neurosarcoïdose. Artsen bevelen over het algemeen corticosteroïdtherapie aan als eerstelijnsbehandeling voor personen met de aandoening. Aanvullende behandeling met immunomodulerende geneesmiddelen zoals hydroxychloroquine, pentoxyfilline, thalidomide en infliximab, en immunosuppressiva zoals methotrexaat, azathioprine, cyclosporine en cyclofosfamide, hebben baat gehad bij sommige individuen. Hoewel het gebruik van corticosteroïden en andere immunosuppressiva effectief is, hebben deze medicijnen ook ongewenste bijwerkingen. Bijwerkingen en ervaring met bepaalde medicijnen kunnen een rol spelen bij medicatie-keuzes.
Prognose
De prognose voor patiënten met neurosarcoïdose varieert. Ongeveer tweederde van degenen met de aandoening zal volledig herstellen; de rest zal een chronisch voortschrijdend of aan-en-uit ziekteverloop hebben. Complicaties als gevolg van immunosuppressieve behandelingen, zoals cryptokokken- en tuberculeuze meningitis, progressieve multifocale leuko-encefalopathie en myositis van het inclusielichaam, kunnen fataal zijn voor een klein percentage van de individuen.
Niet gevonden wat u zocht? Zoek verder in de
