Myoclonieën
- Artikel
- 2021-03-21
Myoclonus verwijst naar een plotselinge, onvrijwillige schokken van een spier of spiergroep. In zijn eenvoudigste vorm bestaat myoclonus uit een spiertrekkingen gevolgd door ontspanning. Een hik is een voorbeeld van dit type myoclonus. Andere bekende voorbeelden van myoclonus zijn de schokken of 'slaapstart' die sommige mensen ervaren als ze in slaap vallen. Deze eenvoudige vormen van myoclonus komen voor bij normale, gezonde personen en veroorzaken geen problemen. Wanneer myoclonus meer wijdverspreid is, kan dit gepaard gaan met aanhoudende, schokachtige contracties in een groep spieren. Myoclonische schokken kunnen optreden bij mensen met multiple sclerose, de ziekte van Parkinson, de ziekte van Alzheimer of de ziekte van Creutzfeldt-Jakob. Myoclonische schokken komen vaak voor bij personen met epilepsie, een aandoening waarbij de elektrische activiteit in de hersenen verstoord raakt en tot epileptische aanvallen leidt. Myoclonus kan zich ontwikkelen als reactie op infectie, hoofd- of ruggenmergletsel, beroerte, hersentumoren, nier- of leverfalen, lipidenstapelingsziekte, chemische of medicijnvergiftiging of andere aandoeningen. Het kan vanzelf optreden, maar meestal is het een van de symptomen die verband houden met een breed scala aan aandoeningen van het zenuwstelsel.
Behandeling
De behandeling van myoclonus richt zich op medicijnen die de symptomen kunnen helpen verminderen. Het medicijn van eerste keuze is clonazepam, een soort kalmeringsmiddel. Veel van de geneesmiddelen die voor myoclonus worden gebruikt, zoals barbituraten, fenytoïne en primidon, worden ook gebruikt om epilepsie te behandelen. Natriumvalproaat is een alternatieve therapie voor myoclonus en kan alleen of in combinatie met clonazepam worden gebruikt. Myoclonus kan het gebruik van meerdere geneesmiddelen vereisen voor een effectieve behandeling.
Prognose
Eenvoudige vormen van myoclonus komen voor bij normale, gezonde personen en veroorzaken geen problemen. In sommige gevallen begint myoclonus in een deel van het lichaam en verspreidt het zich naar spieren in andere gebieden. Ernstigere gevallen van myoclonus kunnen de beweging verstoren en het vermogen van een persoon om te eten, praten of lopen ernstig te beperken. Dit soort myoclonus kan duiden op een onderliggende aandoening in de hersenen of zenuwen. Hoewel clonazepam en natriumvalproaat effectief zijn bij de meeste mensen met myoclonus, hebben sommige mensen bijwerkingen op deze geneesmiddelen. De gunstige effecten van clonazepam kunnen in de loop van de tijd afnemen als het individu een tolerantie voor het medicijn ontwikkelt.
Niet gevonden wat u zocht? Zoek verder in de
