Hypersomnie
- Artikel
- 2021-03-14
Hypersomnie wordt gekenmerkt door terugkerende episodes van overmatige slaperigheid overdag of langdurige nachtrust. Anders dan zich moe voelen als gevolg van een gebrek aan of onderbroken slaap 's nachts, worden personen met hypersomnie gedwongen om overdag herhaaldelijk een dutje te doen, vaak op ongepaste momenten zoals op het werk, tijdens een maaltijd of in een gesprek. Deze dutjes overdag bieden meestal geen verlichting van de symptomen. Patiënten hebben vaak moeite om uit een lange slaap te ontwaken en kunnen zich gedesoriënteerd voelen. Andere symptomen kunnen zijn: angst, verhoogde irritatie, verminderde energie, rusteloosheid, langzaam denken, langzame spraak, verlies van eetlust, hallucinaties en geheugenproblemen. Sommige patiënten verliezen het vermogen om te functioneren in gezins-, sociale, beroepsmatige of andere situaties. Hypersomnie kan worden veroorzaakt door een andere slaapstoornis (zoals narcolepsie of slaapapneu), disfunctie van het autonome zenuwstelsel of misbruik van drugs of alcohol. In sommige gevallen is het het gevolg van een lichamelijk probleem, zoals een tumor, hoofdtrauma of letsel aan het centrale zenuwstelsel. Bepaalde medicijnen, of het stoppen van medicijnen, kunnen ook hypersomnie veroorzaken. Medische aandoeningen, waaronder multiple sclerose, depressie, encefalitis, epilepsie of zwaarlijvigheid, kunnen bijdragen aan de aandoening. Sommige mensen lijken een genetische aanleg voor hypersomnie te hebben; bij andere is er geen bekende oorzaak. Meestal wordt hypersomnie voor het eerst herkend tijdens de adolescentie of jongvolwassenheid. Medische aandoeningen, waaronder multiple sclerose, depressie, encefalitis, epilepsie of zwaarlijvigheid, kunnen bijdragen aan de aandoening. Sommige mensen lijken een genetische aanleg voor hypersomnie te hebben; bij andere is er geen bekende oorzaak. Meestal wordt hypersomnie voor het eerst herkend tijdens de adolescentie of jongvolwassenheid. Medische aandoeningen, waaronder multiple sclerose, depressie, encefalitis, epilepsie of zwaarlijvigheid, kunnen bijdragen aan de aandoening. Sommige mensen lijken een genetische aanleg voor hypersomnie te hebben; bij andere is er geen bekende oorzaak. Meestal wordt hypersomnie voor het eerst herkend tijdens de adolescentie of jongvolwassenheid.
Behandeling
De behandeling is symptomatisch van aard. Stimulerende middelen, zoals amfetamine, methylfenidaat en modafinil, kunnen worden voorgeschreven. Andere geneesmiddelen die worden gebruikt om hypersomnie te behandelen, zijn onder meer clonidine, levodopa, bromocriptine, antidepressiva en monoamineoxidaseremmers. Veranderingen in gedrag (bijvoorbeeld het vermijden van nachtwerk en sociale activiteiten die de bedtijd uitstellen) en dieet kunnen enige verlichting bieden. Patiënten moeten alcohol en cafeïne vermijden.
Prognose
De prognose voor personen met hypersomnie hangt af van de oorzaak van de aandoening. Hoewel de aandoening zelf niet levensbedreigend is, kan deze ernstige gevolgen hebben, zoals auto-ongelukken veroorzaakt door in slaap vallen tijdens het autorijden. De aanvallen gaan meestal voor onbepaalde tijd door.
Niet gevonden wat u zocht? Zoek verder in de
