Disruptieve stemmingsontregelingsstoornis (DMDD) is een toestand in de kindertijd van extreme prikkelbaarheid, woede en frequente, intense uitbarstingen van woede. DMDD-symptomen gaan verder dan een 'humeurig' kind zijn - kinderen met DMDD ervaren een ernstige beperking die klinische aandacht vereist. DMDD is een vrij nieuwe diagnose, die voor het eerst voorkomt in de Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders (DSM-5), gepubliceerd in 2013 .

DMDD-symptomen beginnen meestal vóór de leeftijd van 10 jaar, maar de diagnose wordt niet gesteld aan kinderen jonger dan 6 jaar of adolescenten ouder dan 18 jaar. Een kind met DMDD-ervaringen:

• Prikkelbare of boze bui het grootste deel van de dag, bijna elke dag
• Ernstige uitbarstingen (verbaal of gedragsmatig) gemiddeld drie of meer keer per week die niet passen bij de situatie en het ontwikkelingsniveau van het kind
• Problemen met functioneren als gevolg van prikkelbaarheid op meer dan één plaats (bijv. Thuis, op school, met leeftijdsgenoten)

Om de diagnose DMDD te krijgen, moet een kind deze symptomen gedurende 12 maanden of langer regelmatig hebben.

Het is niet duidelijk hoe wijdverbreid DMDD onder de algemene bevolking is, maar het komt vaak voor bij kinderen die pediatrische psychiatrische klinieken bezoeken. Onderzoekers onderzoeken risicofactoren en hersenmechanismen van deze aandoening.

DMDD is een nieuwe diagnose. Daarom is de behandeling vaak gebaseerd op wat nuttig is geweest voor andere aandoeningen die de symptomen van prikkelbaarheid en driftbuien delen . Deze stoornissen omvatten aandachtstekortstoornis met hyperactiviteit (ADHD), angststoornissen, oppositionele opstandige stoornis en depressieve stoornis.

Als u denkt dat uw kind DMDD heeft, is het belangrijk om een ​​behandeling te zoeken. DMDD kan de kwaliteit van leven en schoolprestaties van een kind aantasten en de relaties met zijn of haar familie en leeftijdsgenoten verstoren. Kinderen met DMDD kunnen het moeilijk vinden om aan activiteiten deel te nemen of vrienden te maken. Het hebben van DMDD verhoogt ook het risico op het ontwikkelen van depressie of angststoornissen op volwassen leeftijd.

Hoewel onderzoekers nog steeds bepalen welke behandelingen het beste werken, worden momenteel twee belangrijke soorten behandelingen gebruikt om DMDD-symptomen te behandelen:

• Medicatie
• Psychologische behandelingen
  • Psychotherapie
  • Oudertraining
  • Computer gebaseerde training

Psychologische behandelingen moeten eerst worden overwogen, met medicatie indien nodig later, of psychologische behandelingen kunnen vanaf het begin samen met medicatie worden gegeven.

Het is belangrijk dat ouders of verzorgers nauw samenwerken met de arts om een ​​behandelbeslissing te nemen die het beste is voor hun kind.

Medicatie

Veel medicijnen die worden gebruikt om kinderen en adolescenten met een psychische aandoening te behandelen, zijn effectief bij het verlichten van symptomen. Sommige van deze medicijnen zijn echter niet diepgaand bestudeerd en / of hebben geen goedkeuring van de Amerikaanse Food and Drug Administration (FDA) voor gebruik bij kinderen of adolescenten. Alle medicijnen hebben bijwerkingen en de noodzaak om ze voort te zetten moet regelmatig worden besproken met de arts van uw kind.

Voor basisinformatie over deze en andere medicijnen voor geestelijke gezondheid, kunt u de webpagina NIMH Mental Health Medications bezoeken . Bezoek de FDA-website voor de meest actuele informatie over medicijnen, bijwerkingen en waarschuwingen . 

Stimulerende middelen

Stimulerende middelen zijn medicijnen die vaak worden gebruikt om ADHD te behandelen. Er zijn aanwijzingen dat bij kinderen met prikkelbaarheid en ADHD stimulerende medicijnen ook de prikkelbaarheid verminderen.

Stimulerende middelen mogen niet worden gebruikt bij personen met ernstige hartproblemen. Volgens de FDA moeten mensen die stimulerende medicijnen gebruiken periodiek worden gecontroleerd op veranderingen in hartslag en bloeddruk.

Antidepressiva

Antidepressiva worden soms gebruikt om de prikkelbaarheid en stemmingsproblemen die gepaard gaan met DMDD te behandelen. Lopende onderzoeken testen of deze medicijnen effectief zijn voor dit probleem. Het is belangrijk op te merken dat, hoewel antidepressiva voor veel mensen veilig en effectief zijn, ze een risico op zelfmoordgedachten en -gedrag bij kinderen en tieners met zich meebrengen. Een "black box" -waarschuwing - de ernstigste soort waarschuwing die een recept kan bevatten - is aan de etiketten van deze medicijnen toegevoegd om ouders en patiënten op dit risico te wijzen. Om deze reden moet een kind dat een antidepressivum gebruikt, nauwlettend worden gevolgd, vooral wanneer het voor het eerst begint met het innemen van de medicatie.

Atypisch antipsychoticum

Een atypische antipsychotische medicatie kan worden voorgeschreven aan kinderen met zeer ernstige uitbarstingen van bui waarbij fysieke agressie jegens mensen of eigendommen gepaard gaat. Risperidon en aripiprazol zijn door de FDA goedgekeurd voor de behandeling van prikkelbaarheid geassocieerd met autisme en worden soms gebruikt om DMDD te behandelen. Atypische antipsychotische medicatie wordt in verband gebracht met veel belangrijke bijwerkingen, waaronder zelfmoordgedachten / -gedrag, gewichtstoename, metabole afwijkingen, sedatie, bewegingsstoornissen, hormoonveranderingen en andere.

Psychologische behandelingen

Psychotherapie

Cognitieve gedragstherapie, een soort psychotherapie, wordt vaak gebruikt om kinderen en tieners te leren omgaan met gedachten en gevoelens die bijdragen aan hun depressieve of angstige gevoel. Artsen kunnen soortgelijke technieken gebruiken om kinderen te leren hun stemming effectiever te reguleren en hun tolerantie voor frustratie te vergroten. De therapie leert ook copingvaardigheden om woede te reguleren en manieren om de vervormde percepties die bijdragen aan uitbarstingen te identificeren en opnieuw te benoemen. Andere onderzoekspsychotherapieën worden onderzocht bij het NIMH.

Oudertraining

Oudertraining is bedoeld om ouders te helpen omgaan met een kind op een manier die agressie en prikkelbaar gedrag vermindert en de ouder-kindrelatie verbetert. Meerdere onderzoeken tonen aan dat dergelijke interventies effectief kunnen zijn. In het bijzonder leert oudertraining ouders effectievere manieren om op prikkelbaar gedrag te reageren, zoals anticiperen op gebeurtenissen die ertoe kunnen leiden dat een kind een woede-uitbarsting krijgt en vooruit werken om de uitbarsting te voorkomen. Training richt zich ook op het belang van voorspelbaarheid, consistent zijn met kinderen en belonen van positief gedrag.

Computer gebaseerde training

Er zijn aanwijzingen dat prikkelbare jongeren met DMDD vatbaar zijn voor het verkeerd opvatten van dubbelzinnige gezichtsuitdrukkingen als boos. Er is voorlopig bewijs dat computergebaseerde training die is ontworpen om dit probleem te verhelpen, jongeren met DMDD of ernstige prikkelbaarheid kan helpen .