Miskraam
- Artikel
- 2021-02-28
Zwangerschapsverlies treedt op wanneer een zwangerschap onverwachts eindigt vóór de 20e week. Het wordt soms vroeg zwangerschapsverlies, zwangerschapsverlies halverwege het trimester, miskraam, spontane abortus of overlijden van de foetus genoemd. In deze informatie gebruiken we de term "zwangerschapsverlies".
NICHD ondersteunt en doet onderzoek naar de oorzaken van dit soort zwangerschapsverlies en andere onderwerpen die de gezondheid van moeders, vruchtbaarheid en de kans op een succesvolle zwangerschap beïnvloeden.
Aanvullend onderzoek naar zwangerschap en zwangerschapscomplicaties informeert ook onze kennis over zwangerschapsverlies, in overeenstemming met het overkoepelende NICHD-doel om vrouwen te helpen gezonde zwangerschappen te hebben die resulteren in gezonde baby's.
Symptomen
Symptomen van zwangerschapsverlies kunnen zijn:
- Bloeden uit de vagina
- Pijn of krampen in de onderbuik (buik)
- Onderrug pijn
- Vloeistof, weefsel of stolselachtig materiaal dat uit de vagina komt
Bloeden uit de vagina tijdens de zwangerschap betekent echter niet altijd een miskraam. Veel zwangere vrouwen hebben tijdens de vroege zwangerschap last van spotting en krampen, maar krijgen geen miskraam. 1 Uw zorgverlener kan deze zwangerschap 'bedreigd' noemen. 2 Zwangere vrouwen die een van de symptomen van een miskraam hebben, moeten in ieder geval onmiddellijk contact opnemen met hun zorgverlener. 2
Sommige vrouwen ervaren geen symptomen van zwangerschapsverlies.
Hoewel dit in de Verenigde Staten zeldzaam is, kunnen sommige vrouwen met een miskraam een infectie in de baarmoeder krijgen, wat levensbedreigend kan zijn. Vrouwen die meer dan 24 uur na een behandeling de volgende symptomen hebben, moeten 911 bellen: 3
- Koorts hoger dan 100,4 graden Fahrenheit bij meer dan twee gelegenheden
- Ernstige pijn in de onderbuik
- Bloedige afscheiding uit de vagina (waaronder mogelijk pus en een vieze geur)
Recent onderzoek heeft ook aangetoond dat ochtendmisselijkheid - misselijkheid en braken tijdens de zwangerschap - verband houdt met een lager risico op zwangerschapsverlies .
Behandeling
Als een zwangere vrouw een van de symptomen van zwangerschapsverlies heeft, zoals buikkrampen, rugpijn, lichtvlekken of bloeding, moet ze onmiddellijk contact opnemen met haar zorgverlener. Onthoud dat vaginale bloeding tijdens de zwangerschap niet beslist betekent dat er zwangerschapsverlies optreedt.
Diagnose van zwangerschapsverlies
Afhankelijk van hoe ver de zwangerschap is, kunnen zorgverleners verschillende methoden gebruiken om te bepalen of er een zwangerschapsverlies is opgetreden:
- Een bloedtest om het niveau van humaan choriongonadotrofine (hCG), het zwangerschapshormoon, te controleren
- Een bekkenonderzoek om te zien of de baarmoederhals van de vrouw verwijd of verdund is, wat een teken kan zijn van zwangerschapsverlies
- Een echografie-test, waarmee de zorgverlener kan kijken naar de zwangerschap, baarmoeder en placenta1 1
Als een vrouw meer dan één miskraam heeft gehad, wil ze misschien dat een zorgverlener haar bloed controleert op chromosoomproblemen, hormoonproblemen of immuunsysteemstoornissen die mogelijk bijdragen aan zwangerschapsverlies. 2
Zwangerschapsverlies behandelen
Behandelingen voor zwangerschapsverlies zijn erop gericht ervoor te zorgen dat de niet-levensvatbare zwangerschap het lichaam van de vrouw veilig en volledig verlaat. Vrouwen die zwangerschapsverlies doormaken, lopen risico op bloeding, pijn en infectie, vooral als een deel van het zwangerschapsweefsel in de baarmoeder achterblijft.
De specifieke behandeling die wordt gebruikt, hangt af van hoe ver de zwangerschap was, de algehele gezondheid van de vrouw, haar leeftijd en andere factoren. 1
In veel gevallen is voor het verlies van de zwangerschap vóór 20 weken geen speciale behandeling nodig. De bloeding die optreedt bij zwangerschapsverlies, leegt de baarmoeder zonder verdere problemen.
Vrouwen die hevig bloeden tijdens zwangerschapsverlies, moeten onmiddellijk contact opnemen met een zorgverlener. Ter referentie: zwaar bloeden verwijst naar het weken van minstens twee maxi-pads per uur gedurende minstens 2 uur achter elkaar. 1
Sommige vrouwen hebben mogelijk een chirurgische ingreep nodig die dilatatie en curettage (D & C) wordt genoemd om eventueel zwangerschapsweefsel dat zich nog in de baarmoeder bevindt te verwijderen. Een D&C wordt aanbevolen als een vrouw hevig bloedt of als uit een echografie blijkt dat er nog zwangerschapsweefsel in de baarmoeder zit. D&C kan ook worden gebruikt als een vrouw tekenen van infectie heeft, zoals koorts, of als ze andere gezondheidsproblemen heeft, zoals hart- en vaatziekten of een bloedingstoornis. 1
Sommige vrouwen worden behandeld met een medicijn genaamd misoprostol, dat het weefsel helpt uit de baarmoeder te komen en de resulterende bloeding onder controle houdt. Onderzoek toont aan dat misoprostol in de meeste gevallen veilig en effectief is.
Niet gevonden wat u zocht? Zoek verder in de