Oculair histoplasmosesyndroom (OHS) is een oogaandoening die kan ontstaan ​​bij mensen met een longinfectie die histoplasmose wordt genoemd. Als u histoplasmose heeft, kan de infectie van de longen naar de ogen gaan, wat leidt tot verlies van het gezichtsvermogen. 

Veel mensen met histoplasmose weten het niet. Als u op plaatsen heeft gewoond waar histoplasmose vaak voorkomt, zoals in de buurt van de Ohio en Mississippi River Valleys, overleg dan met uw oogarts over het laten controleren op OHS.

OHS veroorzaakt meestal geen symptomen in de vroege stadia. Maar na verloop van tijd merkt u misschien:

• Rechte lijnen zien er krom of golvend uit
• Blinde vlekken in uw zicht

Histoplasmose - de longinfectie die OHS veroorzaakt - treedt op wanneer mensen sporen van een schimmel genaamd Histoplasma capsulatum inademen . Deze schimmel wordt vaak aangetroffen in grond met vogel- of vleermuisuitwerpselen (poep). Sporen van de schimmel kunnen de lucht in gaan als iemand de grond beweegt, zoals bij het vegen van een kippenhok of het ploegen van een veld.

Deskundigen denken dat mensen OHS krijgen wanneer sporen zich van de longen naar het oog verspreiden en kunnen leiden tot littekens achter in het oog. Deze littekens zijn meestal onschadelijk, maar soms veroorzaken ze abnormale bloedvaten in het oog en leiden ze tot verlies van het gezichtsvermogen.

Iedereen kan histoplasmose - en OHS - krijgen als ze in een gebied zijn geweest waar histoplasma-  schimmel leeft. Histoplasma komt vooral veel voor in centrale en oostelijke delen van de Verenigde Staten, zoals in de buurt van de Ohio en Mississippi River Valleys. Veel mensen die in deze gebieden wonen, hebben zelfs histoplasmose en weten het niet.

Bepaalde groepen lopen een groter risico dat histoplasmose verandert in OHS, waaronder:

• Mensen met een verzwakt immuunsysteem - bijvoorbeeld mensen met hiv / aids of mensen die bepaalde medicijnen gebruiken
• Baby's
• Volwassenen van 55 jaar en ouder

OHS is niet besmettelijk - als u OHS heeft, kunt u het niet naar anderen verspreiden.

Om erachter te komen of u OHS heeft, zullen oogartsen eerst naar 2 dingen zoeken:

• Littekens achter in het oog
• Zwelling in het netvlies (lichtgevoelige weefsellaag achter in het oog)

Als de arts tekenen van OHS ziet, zal hij een vergroot oogonderzoek doen om te bevestigen dat u OHS heeft. Lees meer over wat u kunt verwachten tijdens een vergroot oogonderzoek .

Als ze tijdens het verwijde oogonderzoek vloeistof, bloed of abnormale bloedvaten vinden, kan uw oogarts ook een test doen die fluoresceïne-angiografie wordt genoemd. Met deze test kan de arts afbeeldingen zien van de bloedvaten in uw netvlies.

Er zijn 2 effectieve behandelingsopties voor OHS. Beide behandelingen zijn poliklinische procedures, wat betekent dat u de nacht niet in het ziekenhuis hoeft door te brengen.

• Injecties . Geneesmiddelen die anti-VEGF-geneesmiddelen worden genoemd, kunnen voorkomen dat OHS erger wordt - en mogelijk zelfs het gezichtsvermogen verbeteren.
• Laserchirurgie . Oogartsen kunnen lasers gebruiken om te voorkomen dat abnormale bloedvaten gevormd door OHS lekken, bloeden of groeien.

Als u al ernstig gezichtsverlies door OHS heeft, vraag dan uw arts om u door te verwijzen naar een specialist voor slechtziendheid. Ze kunnen u helpen te leren leven met uw verlies van gezichtsvermogen.